29.1.09
شبهای زیادی است که وقتی مسنجرم رو باز میکنم آن لاین است. هیچ وقت دستم رو کی بورد
نمیره که سلامی براش تایپ کنم. ترجیح میدم چراغ خاموش باشم ! میخواهم روزی که این کشور
کهنه و بداخلاق و فرسوده را ترک کردم لیست دوستانم در مسنجر را سروسامان بدهم
29.1.09
شبهای زیادی است که وقتی مسنجرم رو باز میکنم آن لاین است. هیچ وقت دستم رو کی بورد
نمیره که سلامی براش تایپ کنم. ترجیح میدم چراغ خاموش باشم ! میخواهم روزی که این کشور
کهنه و بداخلاق و فرسوده را ترک کردم لیست دوستانم در مسنجر را سروسامان بدهم
salam
khob hasty?
mitonam adress jadid bloget ro dashte nasham?
merc
pesarytanhadarahwaz@yahoo.com
salam shansi oomadam inja o khoondam...az neveshtehat khosham oomad..nemidoonam be onvane ye farde jadid ke nemishnasish mitoonam addresse webe jadideti dashte basham ya na...tavaghoe ham nist..chon hagh dari kamelan..movafagh bashi..ba roozhaye behtar az emrooz
addresse blogam yadam raft bedam..khasty bia.
www.ghatreh1.persianblog.ir
Salam
man hamun bare avval ke logoye weblog va musicesh ro didam motmaen shodam ke ba ye dele basafa vo dustdashtani tarafam!!
Dushtashtani hastin!! kheili...
fadaye dele bighararet
Omid
SALAM
AGE DOOST DASHTIN ADRESE JADID RO BE MAN HAM BEDID
MAMNOON
HESAM
HESAMFR@YAHOO.COM
آیا با رفتن من و تو و شبیه ما مملکت به دست یه مشت دزد و بیسواد و اخوند نمی افته. من یه دختر 6 ماهه دارم من می خوام بمونم تا روزی فرزندم و تو وفرزند تو و ... به این موندن افتخار کنن. چند تا از مطالبتو خوندم و بدون اینکه بشناسمت احساس نزدیکی جالبی کردم. هر جا هستی موفق باشی
سلام
پرشین بلاگرز «خبرخوان استرالیا و نیوزلند» («گرافیکی» و «تکست»)؛ و «لیست و فید وبلاگهای فارسی استرالیا و نیوزلند» را ارائه کرده است.
از پرشین بلاگرز و «خبرخوان استرالیا و نیوزلند» که شما نیز در آن حضور دارید بازدید فرمائید.
http://persianbloggers.blogspot.com/2009/02/oc-p.html
دیشب سوم اسفند اتفاقی گذرم به این سایت افتاد
من که اصلا حوصله خوندن وبلاگ رو ندارم پای کامپیوتر میخکوب شده بودم
حرفهایی که دو سه سال بودتو سرم می چرخید و جسته گریخته به برو بچه ها می گفتم اینجا جلو چشمام بود آخرش هم که نوشتید دیگه اینجا نمینویسید خیلی متاسف شدم باعث شد این چند خط رو بنویسم اگه ممکنه مطالب غیر خصوصی رو اینجا بگذارید یا اگه آدرس دیگه ای دارید ممنون می شم برام ایمیل کنید
متشکرم
پیمان
jadoo429272@yahoo.com
سلام الهام خانوم
از سایت اسکای نهایت استفاده رو بردم و روزی لا اقل 3 یا 4 با آخرین مطالب رو چک میکنم بهتو تبریک میگم با این کارتون کمک بزرگی به همه کردین
اگه اشکال نداشته باشه میخواستم آدرس جدیدتون رو داشته باشم بی شک تو این وبلاگ هم میتونم از کمک ها و مطالبتوم نهایت استفاده رو ببرم
r.haghighi@yahoo.com
سال نو مبارک
سلام منم اسمم الهامه
منم تو 1977 به دنیا اومدم
منم مهاجرم
منم دقیقا با خیلی از حرفهای شما موافقم و بقول یکی از دوستان اکثرشون همونهایی هستند که ... اصلا انگار داری حرفهای منو میزنی
نکنه تو من هستی؟؟
حرفات خیلی دلنشینه.
چند سال قبل به وب سایتت سر زده بودم
ولی مدتی بود آدرسش رو فراموش کرده بودم تا حالا که میبینم دیگه اینجا نمینویسی
میشه خواهش کنم آدرس جدیدت رو برای منم ایمیل کنی تا باز خود گمشدم رو پیدا کنم؟
ایران ایران ایران ایران ایران و باز هم ایران
شاید وطنم را ظلم فراگرفته باشد
شاید یک چشمم اشک و یک چشمم خنده باشد
شاید بدانم مرگم نزدیک است
اما این دیار
این خاک
این وطن
این ایران
این ما
نمیدانم چه بر سرم امده است
خاکش جذب کننده است
ابش سیراب کننده است
هوایش هر چقدر ناپاک باشد
باز هم احیا کننده است
ایران ملک من است
ایران پاره تن من است
به گرگ هایش کاری ندارم
اما ایران ایران است
از کوروش
از اهورا مزدا
از شا ه عباس
از امیر کبیر
از قاجر
از ساسانیان
از سلجوقیان
از صفویان
از پهلویان
از خمینیان
از ولایت فقیه
همه رفته اند و میروند
اما ایران ایران است
ماندگار و تاریخی
با عظمت تر از مصر
با شکوه تر از یونان
با ثلابت تر از دیوار چین
و با اصلات تر از تمام قاره ها
اری
اینجا ایران است
ایران زمین
ملیارد ها نفر در این اب و خاک خاکند
ملیاردها بزرگ
ملیاردها کوچک
جانم فدای خاک پاک ایران
جایگاه دلیران
گرچه ظلم حکم فرماست
گرچه ظالم حکم میراند
اما ایران و ایرانی شرف کره زمین است
به امید بهار دوباره ایران
به امید خزان کلیه دولت ها و حکومت های ظلم
درو و سلام بر ازادی
ازادی را بدون ایران نمیخواهم
سلام بر مرگ
مرا دراغوش بگیر
و در جوار خاک ایران خاک کن
تا ارامش بگیرم
سلام الهام جان
نوشته هات رو خوندم یه جورایی حرف دلم بود این روزها از این که خیلی افسرده هستم و دل و دماغ هیج کاری رو ندارم ولی نوشته هات به من ارامش داد من پا به مرز سی سالگی گذاشتم بالاخره از غرور بیست سالگی به تلخی سی سالگی رسیدم از اینکه این ده سال رو چه جوری گذروندم که نه گذروندنم دلم می ترکه من می خوام برم با تمام وجود با وجود تمام خستگی و افسردگی، گاهی فکر می کنم که کم کاری از خودم بوده خودم کم بودم ولی می بینم نه همش هم خودم نبودم دیگه موضوع من دکترا و پول و پارتی نداشتن نیست چون دیگه تو این مملکت ارزشی برام نیست دیگه یه جای خوب کار کردن دیگه مهم نیست چون باز هم افسردم باز هم افسرده، دوست دارم ازاده باشم نفس بکشم و دیگه افسرده نباشم دیگه نباشم دلم از این همه ظلم می گیره ترجیح می دم نباشم نبینم برم رشد کنم برم یه جایی که برای کسی که می خواد تحقیق کنه ارزش قائل باشند. دوست دارم بازم حرفاتو بخونم شاید این جوری حس می کنم فقط من رنجور این جامعه ....... نیستم
قربانت زاهده حیف که دیر فهمیدم
بیست سالگی در جهل رفت
zahedeh_ch@yahoo.com
کن مرا add حتما