در داخل وطن:ا
ا
اعتراض ممنوع ، ازادی ممنوع ؛ شادی ممنوع ، همصدایی ممنوع ، اورکات ممنوع، دانشجو ممنوع، عشق ممنوع ، سایت خبری ممنوع ، سرزمین آفتاب ممنوع، یاد رفته ها آزاد ، برقراری امنیت اجتماعی آزاد !!ا
ا
مانتو کوتاه ممنوع ، جلب توجه نامحرم با چکمه بلند ممنوع ، چکمه بلند هم ممنوع ، زیبایی ممنوع ،حرف ممنوع ، دموکراسی ممنوع ، قلیان ممنوع ،خودکشی آزاد ، عقده آزاد !!!ا
ا
آزادی بیان ممنوع ، حقوق شهروندی ممنوع ، اعتراض کارگری ممنوع ، مهرورزی آزاد ،ایست بازرسی هم آزاد
در خارج از وطن: ا
ا
نگرانی ازنسل جدید بی ریشه ، دلتنگی برای خانواده ، هراس از تنهایی ، غربت ، تنهایی ، ولی آزادی همه ممنوع ها
ا
پ.ن1. : این ها رو نوشتم که یادم بمونه دارم چی از دست میدم و چی بدست میارم
ا
پ .ن. 2 :گسی اگر چیزی یادش اومد یا لینک خوبی داشت برای کلمات بگه

10 comments:

    On 11:19 پرشین said...

    الهام عزیز؛ به خاطر داشته باش که همه ممنوع ها هم اینجا آزاد نیست. اینجا هم اگر علیه آمریکا چیزی بگی محکوم می شی. اگر علیه هولوکاست (درست یا غلط) چیزی بگی محکوم می شی(علی رغم ادعای وجود آزادی بیان). اگر رفتاری که ما ایرانی ها با افغانی ها داریم، اینجا با هر نوع ملیتی داشته باشی محکوم می شی، اما توجه داشته باش که با همه یکسان برخورد نمی شه. اما در نهایت چربش به دست آوردنی هات نسبت به از دست دادنی هات چشگیر خواهد بود

     
    On 09:09 Unknown said...

    سلام خوبی
    کجایی؟هیچ خبری ازت نیست .هنوز ایرانی ؟

     
    On 12:10 Anonymous said...

    من فقط درد وطن و درد بی وطنی رو باهم حس کردم و تنها چیزی که یادم اومد ناچاری بود!

     
    On 12:11 Anonymous said...

    این کامنت مال منه ولی نمیدونم چرا با اسمم پابلیش نمیشه!
    آتریسا

     
    On 11:41 Anonymous said...

    من رو ياد اين شعر شهريار قنبري انداختيد:

    آبي دريا ، قدغن
    شوق تماشا ، قدغن
    عشق دو ماهي ، قدغن
    با هم و تنها ، قدغن
    براي عشق تازه ،
    اجازه بي اجازه...
    پچ پچ و نجوا ، قدغن
    رقص سايه ها ، قدغن
    كشف بوسه ي بي هوا
    به وقت رويا ، قدغن
    براي خواب تازه ،
    اجازه بي اجازه...
    در اين غربت خانگي
    بگو هرچي بايد بگي
    غزل بگو به سادگي
    بگو ، زنده باد زندگي
    براي شعر تازه ،
    اجازه بي اجازه...
    از تو نوشتن ، قدغن
    گلايه كردن ، قدغن
    عطر خوش زن ، قدغن
    تو قدغن ، من قدغن
    براي روز تازه ،
    اجازه بي اجازه..

     
    On 11:50 Anonymous said...

    همون که بقیه میگن درسته ،

    اینجا همه چی رو از دست میدی ، حتی دیگه شخصیت هم برات نمیذارند....

    ولی چیزی زیادی هم به دست نمیاری، شاید برای خانومها اولش جالب باشه که روسریشون رو از سر برمیدارند، که اونو دبی هم برن میتونن تجربه کنند، ولی چیزی که اینجا بهت میدن فرای آزادیه ، نژاد پرستی و نژادپرستی و نژاد پرستی ، به خانومها نگاه جنسی میشه و خانومها هم فکر میکنند همه اش همینه ، فقط به فکر .... هستند

    مردها هم که همه به دنبال مشروب و سکس و عشقهای زودگذر و ....

    خلاصه که خودت رو برای همه چی آماده کن

    ولی اصلا نگران هیچی نباش

    خدا خیلی بزرگ تر از اونیه که فکر میکنی

    ایرانی هایی اینجا هستند که حاضر نیستند بچه هاشون با این فرهنگ بزرگ بشن(کدوم فرهنگ رو میگم اصلا؟)، هرچند تعدادشون کمه ولی هستند

    تمام تلاشت رو کن که اومدی فرهنگت رو ازت نگیرن

    موفق باشی و شاد
    سر بزن

     
    On 09:51 Anonymous said...

    اینجا ایران صدای خسته ی آزادی

     
    On 02:09 Anonymous said...

    دهانت را می بویند مبادا که گفته باشی دوستت میدارم
    دلت را می بویند
    روزگار غریبیست نازنینم

     

    درود! قبل از اجازتون این مطلب را به بالاترین فرستادم با این آدرس
    http://balatarin.com/users/oonroo/links/submitted
    به وبلاگ من هم سری بزنید

     
    On 21:20 hossein_dr2004@yahoo.com said...

    بدترین ورشکستگی در جهان از دست دادن اشتیق است
    اگر شخصی تمام هستی خود را بجز اشتیاق از دست بدهد می تواند دوباره به موفقیت دست یابد.

    پس تو هم تمام آن ممنوع هارو بدست خواهی آورد ، اگر به بدست آوردنشون امیدوار باشی!!!!